«ՀԱՅԵՐՆ ԱՅՍՕՐ»Ի ՀԱՐՑԱԶՐՈՅՑԸ «ՄԵԼԳՈՆԵԱՆ ՀԱՄԱՇԽԱՐՀԱՅԻՆ ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹԻՒՆ» ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՀԻՄՆԱԴԻՐ ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆԻ ՀԵՏ

 ««Մելգոնեան Համաշխարհային Նախաձեռնութիւն»ը Ձգտում Է Գտնել Նորարարական Լուծումներ»

Վարեց՝ ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ

Ներկայացնում ենք «Հայերն Այսօր»ի հարցազրոյցը «Մելգոնեան համաշխարհային նախաձեռնութիւն» կազմակերպութեան համահիմնադիր Արսինէ Շիրվանեանի հետ:

ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ.- Յարգելի՛ Արսինէ, խնդրում եմ պատմել «Մելգոնեան համաշխարհային նախաձեռնութեան» (Melkonian Global Overture) մասին. ե՞րբ է հիմնադրուել եւ ո՞րն է նախաձեռնութեան առաջնահերթութիւնը:

ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆ.- «Մելգոնեան համաշխարհային նախաձեռնութիւն»ը (Melkonian Global Overture) հիմնադրուել է 2017 թուականին: Նախաձեռնութեան նպատակն է նորացուած կենսագործունէութիւնը, ինչպէս նաեւ պատմական եւ հեղինակաւոր հաստատութիւնների ինքնակառավարման հաստատումը՝ վերանայելով իրենց գործառոյթները 21րդ դարում: Մենք հետաքրքրուած ենք կրթական հաստատութիւններով, առհասարակ:

Մենք հաւատում ենք, որ խելացի եւ համաշխարհայնացուած հայ երիտասարդներ կրթելու ամենաուղիղ ճանապարհը՝ գործուն եւ ծաղկուն կրթական հաստատութիւններ ունենալն է: Մենք հաւատում ենք, որ ուժեղ եւ կենսունակ Սփիւռքն ուժեղ եւ բարգաւաճ հայրենիքի գրաւականն է: Իսկ ո՞րն է այդ ամէնին հասնելու աւելի լաւ ճանապարհը, իհարկէ, հայ երիտասարդների համար լաւագոյն գլոբալ (համաշխարհային-Խմբ.) կրթութիւն ապահովելը:

Մենք ձգտում ենք գտնել նորարարական լուծումներ եւ անմիջապէս արձագանգել ներկայ մարտահրաւէրներին՝ գործընթացում ներգրաւուելով եւ արտօնելով երիտասարդների մասնակցութիւնը:

Մենք յոյս ունենք ծանօթանալ Սփիւռքի, ինչպէս նաեւ Հայաստանի կրթական հաստատութիւններին, որոնք կարիք ունեն կատարելագործման եւ աշխուժացման: Մենք ցանկանում ենք ստեղծել համակարգուած ռազմավարութիւն, որի միջոցով կը կարողանանք նոր շունչ հաղորդել եւ վերականգնել նրանց ամբողջական գործառոյթն ու կայունութունը:

«Մելգոնեան համաշխարհային նախաձեռնութեան» մօտեցումն է՝ ծանօթանալ-ճանաչել, վերանորոգել, վերականգնել:

 

 ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ.- «Մելգոնեան համաշխարհային նախաձեռնութիւն»ն իր ծրագրերն իրականացնելիս ո՞ւմ հետ է գործակցում:

 ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆ.- Մենք դեռ երիտասարդ կազմակերպութիւն ենք, այդ պատճառով գործընկերային յարաբերութիւնների հաստատումը դեռ սաղմնային փուլում է:

Նախկինում համագործակցել ենք UCLA-ի, Գլենդելի միացեալ կրթաշրջանի դպրոցների, Առաջնորդարանին կից գործող լոսանջելեսեան դպրոցների, «Գալուստ Կիւլպէնկեան» հիմնարկութեան հետ:

 

ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ.- Ձմրանը դուք նախաձեռնել էիք «Ապրող Սփիւռք» ձեռնարկը, որը ներառում էր հայերէնին նուիրուած հրապարակային քննարկում, Կալիֆորնիայի համալսարանի Լոս Անջելեսի մասնաճիւղի «Նարեկացի» հայագիտական ամբիոնի 50ամեակին նուիրուած միջոցառում եւ իւրայատուկ համերգային ծրագիր: Կը խնդրէի ներկայացնել միջոցառման մանրամասները:

ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆ.- Ձեռնարկի ընթացքում մենք վերստին հաւատացինք կրթուած եւ հզօր երիտասարդութեանը, որը սիրում է հայոց լեզուն, մշակոյթը եւ հայրենիքը:

Մենք միայն «Նարեկացի» հայագիտական ամբիոնի 50ամեակը չնշեցինք, այլեւ յաջողեցինք տարբեր աւագ դպրոցների հարիւրաւոր աշակերտների հնարաւորութիւն տալ մաս կազմելու հայոց լեզուին, մշակոյթին եւ ինքնութեանը նուիրուած քննարկումներին: Միջոցառմանը հրաւիրուած բանախօսներից էին Լոս Անջելեսում ՀՀ գլխաւոր հիւպատոս Արմէն Բայբուրդեանը, ՀՀ կրթութեան եւ գիտութեան նախարար Արայիկ Յարութիւնեանը եւ «Գալուստ Կիւլպէնկեան» հիմնարկութեան Հայկական համայնքների բաժանմունքի տնօրէն Ռազմիկ Փանոսեանը:

Իսկ համերգային ծրագիրը երիտասարդներին հնարաւորութիւն տուեց ծանօթանալու հայկական աւանդական եւ ժամանակակից երաժշտութեանը:

 

ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ.- Հետաքրքիր խորագիր է՝ Ապրող Սփիւռք. ձեր կարծիքով Սփիւռքին ապրեցնելու համար ի՞նչ է անհրաժեշտ:

ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆ.- Վիճակագրութիւնը ցոյց է տալիս, որ Հայկական Սփիւռքի միայն 5 տոկոսն է մաս կազմում կամ ներգրաւուած հայկական կազմակերպութիւններում: Այս ամէնն ինձ խորհելու առիթ է տալիս. 95 տոկոսի մէջ ինչպէ՞ս «ներարկել» հայկական ոգի, ինքնութիւն, լեզու եւ մշակոյթ:

Ներկայ ղեկավարներն առաջ են տանում այն կարծիքը, որ հայկական դպրոցները փակւում են Սփիւռքի արդի եւ համընդհանուր կարիքների պատճառով: Այնուամենայնիւ, մենք հաւատում ենք, որ պէտք է գտնել նոր ճանապարհներ, որոնց միջոցով երիտասարդների մէջ սէր կ՛արթնացնենք հայոց լեզուի, մշակոյթի եւ ինքնութեան հանդէպ:

Մենք կարիք ունենք օգնելու հայ երիտասարդներին՝ 21րդ դարի չափանիշներին համահունչ՝ գտնելու իրենց երիտասարդութիւնը, ծաղկուն, երջանիկ եւ խելացի հայկական ինքնութիւնը:

 

ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ.- Ի՞նչ ծրագրեր էք նախատեսում իրականացնել Հայաստանում:

ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆ.- Այս պահին մենք աշխատում ենք նախաձեռնել խորհրդաժողով, որի ընթացքում կը քննարկենք այն մեթոդները, որոնց օգնութեամբ մենք կը կարողանանք երիտասարդների մէջ սէր արթնացնել հայոց լեզուի, մշակոյթի եւ ինքնութեան հանդէպ:

Մենք քննարկելու ենք այն ուղիները, որոնց միջոցով կ՛օգնենք հայ երիտասարդներին՝ 21րդ դարի չափանիշներին համահունչ՝ գտնելու իրենց երիտասարդութիւնը, ծաղկուն, երջանիկ եւ խելացի հայկական ինքնութիւնը:

Մենք համագործակցելու ենք Երեւանի համալսարանի ուսանողների եւ գիտնականների հետ՝ քննարկելու եւ ուսումնասիրելու աշխարհով մէկ սփռուած հայկական դպրոցների մեթոդները եւ ծրագրերը:

Մենք ցանկանում ենք ներկայացնել դպրոցների մոդելներ, որոնք կը վերակենդանացնեն հայկական կրթօջախները եւ կ՛օգնեն նրանց շարունակելու իրենց անգնահատելի աշխատանքը:

 

ԼՈՒՍԻՆԷ ԱԲՐԱՀԱՄԵԱՆ.- Եւ վերջին հարցը. Մելգոնեան կրթական հաստատութիւնը թէեւ այսօր իր գործունէութիւնը չի շարունակում, սակայն, գիտեմ, որ մելգոնեանցի բազմաթիւ սերունդներ շարունակում են կրթօջախն ապրեցնել իրենց հոգիներում: Դուք ի՞նչ էք ապրեցնում ձեր հոգում:

ԱՐՍԻՆԷ ՇԻՐՎԱՆԵԱՆ.- Մելգոնեան կրթական հաստատութիւնը շատ խոր արմատներ է ձգել, եւ նրա նշանակութիւնը կարելի է նոյնականացնել է Հայոց Ցեղասպանութեան հետ: Եթէ մեր յիշողութիւնից ջնջենք «Մելգոնեան»ը, մեր յիշողութիւնից կը ջնջենք նաեւ հայոց պատմութիւնը:

Այս խնդիրը միայն կրթական հաստատութեան շրջանաւարտներին չի վերաբերում, սա հարց է, որը վերաբերում է հայ ազգին եւ Հայաստանի կառավարութեանը:

Կարծում եմ՝ Մելգոնեան կրթական հաստատութիւնը կարող է միջազգային դպրոցի օրինակ ծառայել՝ լինելով գերազանց կրթութեան խորհրդանիշ, ինչպէս նաեւ օրինակ, թէ մենք ինչպէս ենք յարգում եւ պահպանում մեր աւանդոյթները, որոնք մեզ փոխանցել են առատաձեռն բարերարները:

Խօսքերս ուզում եմ եզրափակել հետեւեալ զգացական տողերով.

Մելգոնեան կրթական հաստատութեան զարմանահրաշ շէնքերը 1000 ոտնաչափ  խորութիւն ունեն, նրա արմատները տարածւում են աւելի լայն ու աւելի խոր, քան որեւէ ծառ:

Իսկ նրա ստորին հատուածն արտացոլում է Հայոց Ցեղասպանութեան նահատակների յաւերժական դէմքերը:

Այդ շէնքերը պատմում են

Տառապանք եւ հրճուանք,

Վախ, բայց նաեւ յոյս,

Անարդարութիւն, բայց նաեւ արդար խաղ:

 

Անապատում թափառող որբերից մէկի պատմութիւնը, որը հորիզոնում տեսնում է Աւետեաց երկրի աղօտ լոյսը:

Մենք չպէտք է հեռու փախչենք իրականութիւնից:

Մենք պէտք է ընդունենք այն:

Պէտք է վերահաստատենք մեր բարերարներին տուած խոստումը:

Քանի որ այս կառոյցները եւ Սփիւռքի բոլոր զարմանահրաշ գանձերը,

Մեզ աւելի ամուր են դարձնում:

Այն մարմնաւորո՛ւմ է մեզ:

Այն պէտք է ամրացնի՛ մեզ:

Այն պատմում է հայրենասէրների բազում պատմութիւններ:

Այն հայրենասիրութեան մի վառ օրինակ է՝ հասկանալու, թէ որտեղ ենք եղել մենք:

Փոքրոգութիւն է, այդ ամէնը մոռանալը: