ԵՐԵՒԱՆ, «Արմէնփրէս».- Վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան «Եռաբլուր» զինուորական պանթէոնին մէջ մասնակցեցաւ հայ-ատրպէյճանական սահմանագօտիի հիւսիս-արեւելեան հատուածին մէջ թշնամիին արձակած կրակէն զոհուած հազարապետ Գարուշ Համբարձումեանի յուղարկաւորութեան արարողութեան։
Եռաբլուրի մէջ արտասանած իր խօսքին մէջ վարչապետ Փաշինեան ըսաւ, որ հայրենիք-պետութիւն ունենալը պատասխանատուութիւն է. պատասխանատուութիւն, որ դրուած է ժողովուրդին, հանրութեան ուսերուն։
«Ընդհանրական այս պատասխանատուութիւնը, սակայն, կարող է դառնալ անպատասխանատուութիւն, եթէ մենք այն թողնենք միայն ժողովուրդ-հանրութիւն հաւաքական հասկացութիւնների մէջ ցրուած, լղոզուած, եթէ ի վիճակի չլինենք այդ պատասխանատուութիւնը բաղդատել կոնկրետ (յստակ-Խմբ.) ու հասցէական դարձնել ժողովուրդ կամ հանրութիւն հաւաքականութիւնը ձեւաւրող սուբյեկտների (անհատնեռու-Խմբ.), այսինքն՝ անհատների միջեւ, մեզնից իւրաքանչիւրի միջեւ։
«Ի՞նչու ենք այսօր այստեղ հաւաքուել, եւ ի՞նչ կապ ունի մեր այսօր այստեղ գտնուելը իմ նշած պատասխանատուութեան հետ։ Մենք այստեղ հաւաքուել ենք ազդարարելու, որ Հայաստանի զինուած ուժերի մայոր, Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացի Գարուշ Վեմիրի Համբարձումեանը, Հայաստանի զինուած ուժերի կապիտան, Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացի Սօս Փայլակի Էլբակեանը, Հայաստանի Հանրապետութեան զինուած ուժերի կրտսեր սերժանտ, Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացի Սմբատ Գէորգի Գաբրիելեանը, Հայաստանի զինուած ուժերի կրտսեր սերժանտ, Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացի Գրիշա Վահանի Մաթեւոսեանը լիարժէք եւ անմնացորդ կրեցին հայրենիք-պետութիւն ունենալու իրենց բաժին պատասխանատուութիւնը։ Նրանք լիարժէք կրեցին այդ պատասխանատուութիւնը՝ այդ պատասխանատուութեան զոհասեղանին դնելով ամենաթանկագինը, որ ունի մարդը։ Նրանք հայրենիք-պետութեան զոհասեղանին դրեցին իրենց կեանքը։ Ու ոչ միայն իրենց, այլեւ իրենց ընտանիքների անդամների, իրենց հարազատների կեանքը, որովհետեւ նրանց կեանքն այլեւս առաջուանը չի լինելու, եւ նրանք ապրելու են այս խեղդող բացակայութեան հետ Մայոր Գարուշ Համբարձումեանը, կապիտան Սոս Էլբակեանը, կրտսեր սերժանտներ Սմբատ Գաբրիելեանը եւ Գրիշա Մաթեւոսեանը նահատակուեցին։ Բայց միթէ նրանց հետ նահատակուե՞ց նաեւ հայրենիք-պետութիւն ունենալու նրանց բաժին պատասխանատուութիւնը, միթէ յօդս ցնդե՞ց այդ պատասխանատուութիւնը։ Ո՛չ, ի հարկէ։ Այդ պատասխանատուութիւնը մնաց մեզ հետ, այդ պատասխանատուութիւնը սպասում է մեզ, մեզնից իւրաքանչիւրին՝ վարչապետից մինչեւ փոքր գործարար, նախագահից մինչեւ հոգեւորական, որ մեզնից իւրաքանչիւրն աւելացնի իր բաժին պատասխանատուութիւնը՝ մեր նահատակուած զինուորների պատասխանատուութիւնը գետնին չթողնելով», ըսաւ վարչապետը՝ աւելցնելով, որ նահատակները կրեցին իրենց պատասխանատուութիւնը Աստուծոյ եւ հայրենիք-պետութեան, մեր ժողովուրդին ու պատմութեան, մեր նահատակներուն եւ սերունդներուն, Եռաբլուրի ու Ծիծեռնակաբերդի դիմաց՝ շեշտելով, որ ասիկա մեր՝ ապրողներուս պատասխանատուութեան ժամն է, մեր հաւաքական եւ մեզմէ իւրաքանչիւրի պատասխանատուութեան ժամը։
«Մենք պէտք է ամուր կանգնենք այս հողի վրայ այնքան ու այնպէս ամուր, ինչպէս հենց այս պահին Տաւուշի հողին ամուր կանգնած են մեր հերոս եղբայրները, ովքեր այսօր մարտի դաշտում, հայրենի հողը պաշտպանելիս, խօսում են Սարդարապատի հերոսների, Արցախեան ազատամարտի հերոսների, ապրիլեան պատերազմի հերոսների անունից եւ հպարտութիւն ու վստահութիւն են ներշնչում բոլորիս։
«Այդ մարդիկ հայրենիք պետութեան առաջ իրենց պատասխանատուութեան ապահովման համար դրել են առաւելագոյնը, իրենց կեանքը, իրենց ընտանիքների խաղաղութիւնն ու երջանկութիւնը եւ մեզնից իւրաքանչիւրը, ամէն անգամ Եռաբլուրի մօտով անցնելիս, Ծիծեռնակաբերդի մօտով անցնելիս, Հայաստանի դրօշն ու զինանշանը տեսնելիս օրհներգը լսելիս ինքը իրեն հարց պէտք է տայ ու պատասխանի՝ իսկ ինչ եմ ես անում, որ Տաւուշի կամ սահմանային այլ դիրքերում կանգնած հերոսների թիկունքն ամուր լինի, փամփշտակալը լիքը լինի, սպառազինութիւնը բաւարար լինի, դուխը տեղը լինի. եւ այս հարցի պատասխանը մեզնից իւրաքանչիւրը պէտք է տայ ինքը իրեն եւ Աստծուն։ Միայն ինքը իրեն եւ Աստծուն, որովհետեւ միայն ինքդ քեզ հետ եւ Աստծոյ հետ խօսելիս է, որ չես կարող եղծել», եզրափակեց Փաշինեան։