Պոլսոյ «Ժամանակ» օրաթերթի գլխաւոր խմբագիր Արա Գոչունեանի հետ Կարինէ Աւագեանի հարցազրոյցը՝ Լրագրողներու համահայկական 6-րդ համաժողովին վերաբերեալ.
–Քանի՞ անգամ մասնակցած էք այսպիսի համաժողովներու:
-Մինչեւ հիմա կազմակերպուած բոլոր համաժողովներուն մասնակցած եմ:
– Այսպիսի համաժողովները ի՞նչ կու տան լրագրողներուն:
-Իրականութեան մէջ առիթ կ’ընձեռուի հանդիպելու, շփուելու գործընկերներու հետ, բայց պիտի խոստովանիմ, որ վերջին տարիներու մեր քննարկումները դուրս կու գան մասնագիտական հունէն: Օրակարգը որոշողը մենք չենք ըլլար: Ասոնք որոշ չափով մամուլի եւ քաղաքական յարաբերութիւններու խաչմերուկին վրայ կայացած հանդիպումներ են:
–Դուք չէ՞ք կրնար միջամտել եւ առաջարկներով հանդէս գալ օրակարգը կազմելու հարցով:
-Արդէն ճշտուած նիւթը առաջնահերթութիւն կը դառնայ, բայց առաջ համաժողովները աւելի մասնագիտական բնոյթ ունէին, հիմա աստիճանաբար այլ ուղղութեամբ կ’երթան: Հաւանաբար այս մէկն ալ իր հերթին հետաքրքրական է:
–Քանի՞ տարի է, որ դուք կը ղեկավարէք «Ժամանակ» օրաթերթը:
-1996 թուականէն ի վեր: Խմբագրակազմը մօտաւորապէս բաղկացած է տասը հոգիէ:
–Ի՞նչ նիւթեր լոյս կը տեսնեն օրաթերթին մէջ:
-Առաջնահերթութիւն ունեցող նիւթերը:
–Անձամբ դուք ո՞ր նիւթերը աւելի կարեւոր կը համարէք:
-Առաջնահերթութիւն է Հայաստանի կեանքը` շատ մանրամասնօրէն, մեր համայնքային կեանքը, սփիւռքահայ կեանքը, հայ-թրքական յարաբերութիւններուն վերաբերող իրադարձութիւնները, մշակութային նորութիւնները:
–Պարոն Գոչունեան, եթէ առաջարկ ստանայիք աշխատելու եւ ապրելու Հայաստանի մէջ, նոյնատիպ թերթ հիմնադրելու, կը ձգէի՞ք ձեր օրաթերթը, Սթամպուլը…
-Նայած պայմաններուն: Հայաստանի մէջ օրաթերթի գործունէութիւն ծաւալելու անհրաժեշտութիւն չկայ: Հայաստանի մէջ շատ օրաթերթեր կան, որոնք կը յագեցնեն հասարակութեան տպագիր մամուլի միջոցով տեղեկատւութիւն մատուցելու կարիքը:
–Ի՞նչ է ձեզի համար լրագրողը, եւ ինչպիսի՞ն պէտք է ըլլայ ան:
-Ամէնէն առաջ լրագրողը ինծի համար կը նշանակէ մամուլի շատ ուշադիր ընթերցող. առանց լաւ ընթերցող ըլլալու հնարաւոր չէ լաւ լրագրող ըլլալ: Լրագրողը անպայման անկեղծ, համարձակ պէտք է ըլլայ: Ձեր վերջին հարցը տեսաբանական հարց է, կը ցանկանամ հետեւեալ ձեւով կիսուիլ ձեզի հետ. Ֆրանսական «Լը Մոնտ» օրաթերթի հիմնադիրը հետաքրքրական բանաձեւ մը ունի լրագրողական ասպարէզին մասին. «Լրագրութիւնը միաժամանակ շփուելու եւ հեռաւորութիւն պահելու արհեստն է»: Ինծի կը թուի` այս պարզ բանաձեւը իր մէջ կը պարփակէ ձեր տուած հարցին պատասխանը:
–Դուք ի՞նչ թեմաներով յօդուածներ կը նախընտրէք գրել:
-Հիմնականօրէն կը գրեմ համայնքային կեանքի, հայ-թրքական յարաբերութիւններու մասին: Ունիմ նաեւ առանձին հետաքրքրութիւն մը՝ հայկական նոր ինքնութեան եւ անոր ձեւաւորման վրայ Հայաստան-Սփիւռք յարաբերութիւններու ազդեցութիւնը, որուն առնչութեամբ կը պատրաստեմ հարցազրոյցներու շարքեր եւ կը ծրագրեմ զանոնք գիրքի վերածել: Այս աշխատանքը ինծի շատ սրտամօտ է:
– Վերջին անգամ ե՞րբ եղած էք Հայաստան եւ ՀՀ սփիւռքի նախարարութիւն:
-Մէկ շաբաթ առաջ: ՀՀ սփիւռքի նախարարութիւնը մեզ համար դարձած է հայաստանեան հասցէ մը: Ամէն այցիս կը շփուիմ իմ գործընկերներուն հետ եւ ձեր միջոցով կ’ուզեմ իմ շնորհակալութիւնս յայտնել նախարարութեան լրատուական բաժնին` ցուցաբերած ուշադիր, հոգատար, պատրաստակամ վերաբերմունքին համար: