ԳՐԻՇ ԴԱՎԹՅԱՆ
Փսփսում են քամիները բամբասանքի ու դավի
Արձագանքում չար ու չարքին ժամանակի թունալից,
Որ վատ այլոց վիժվածքներ են ներթափանցված ազգի մեջ
Եվ ժահում են հոտած արյան մահահոտով սնամեջ։
Մենք տոգորված մեր ազգային նպատակով սրբազան
Չենք վարակվի ոսոխների մանրեներից աղբազան,
Կշեփորենք ազատության մեր հիմներգը օրհնալի
Վասն կյանքի ու գալիքի նվիրումի ցնծալի։