Յ. ԲԱԳՐԱՏՈՒՆԻ
Հինգշաբթի, 29 նոյեմբերին «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի ռատիոթոնը Լիբանանի մէջ պսակուեցաւ յաջողութեամբ:
Լիբանանի հայութիւնը, իր աւանդութեան համաձայն, յարաբերաբար իր թիւին ու նիւթական կարողութեան, ու հակառակ երկրի տնտեսական սուր տագնապին, անգամ մը եւս փաստեց, որ ինք ո՛չ միայն անպատասխան չի թողուր հայրենիքի հրաւէրը, այլեւ իր մասնակցութեամբ կը զօրակցի անոր` աւելիով ամրապնդելու հայութեան եւ Հայաստանի արմատները:
Անհատներու կամ պատանեկան, երիտասարդական-ուսանողական, բարեսիրական, մշակութային, մարզական միութիւններու, ազգային իշխանութեանց ենթակայ կառոյցներու եւ լիբանանահայ կրթական օճախներու մասնակցութիւնը իբրեւ թիւ թէ տարողութիւն ցուցանիշ է այն խոր համոզումին, որ Լիբանանի մէջ իր ինքնութեան պահպանման ու ամրապնդման համար կռիւ մղող հայութիւնը չէ սահմանափակուած զուտ ներլիբանանեան համայնքային հարցերով ու ինք առաջնահերթ կը նկատէ համահայկական խնդիրները եւ կը ձգտի նպաստել անոնց լուծման:
Թէ մասնակցողներուն թիւը աւելի կրնա՞ր ըլլալ,
թէ մասնակցութեան ու նուիրատուութեան գումարը աւելի կրնա՞ր ըլլալ,
թէ իւրաքանչիւր անհատ հայ նուիրաբերե՞ց իսկապէս իր կարողութեան կամ կամեցողութեան համաձայն,թէ անհրաժե՞շտ էր, որ երիտասարդութիւնը իր աւելի լայն մասնակցութիւնը բերէր,
կամ հայութեան կեանքին լուսանցքին քալողները աւելիով հետաքրքրուէի՞ն,
Հարցումներ են, որոնք տեւաբար կը տրուին, եւ անհրաժեշտ է մտածել անոնց պատասխաններուն մասին:
Սակայն հիմնականը, էականը ա՛յն է, որ Լիբանանի հայութիւնը այս անգամ եւս անմասն չմնաց իր նեցուկը տալու համահայկական ա՛յս գործին եւս:
Հիմնադրամը մարդասիրական գործ չէ: Բարեգործութիւն չէ մեզի համար: Ո՛չ ալ սոսկ մայրուղիի մը, շէնքի մը, տան մը կամ որոշ ծրագիրներու իրականացման նպաստող ազդակ:
Հիմնադրամը հայութեան ու Հայաստանի հզօրացման մէկ օղակն է անկասկած:
Հիմնադրամը իւրաքանչիւր հայու անձնական հզօրութիւնն է անկասկած:
Հզօր Հայաստան ու հզօր հայութիւնը ուժեղ հայու գրաւականն են:
Հայը Հայաստանի ու հայութեան հզօրացումով կ՛ուժեղանայ ինք եւս վստահաբար:
Ու այս մեկնակէտով մենք մասնակցեցանք հիմնադրամի հանգանակութեան:
Ընդհանրական հայութեան հզօրացման համար:
Բոլորիս` հողին ու հայուն յաղթանակին համար:
Այսպէս է Լիբանանի հայութիւնը:
Վարձքը կատար բոլորին:
Իսկ անոնք, որոնք չկրցան նուիրաբերել, ժամանակը միշտ յարմար է:
Անձնական հզօրացումի համար մանաւա՛նդ:
Որովհետեւ անձնական հզօրացումի ճամբան հաւաքական հզօրացումն է: